«کسیکه از خدا شرم ندارد، ممکن-ست مرتکب هر جُرمی بشود» (امام حسن مجتبی"ع"). هر چه فاصله-ی «شَرم آدما از خدا» کمتر ، آدمیت او بیشتر ...
درباره من
«کسیکه از خدا شرم ندارد، ممکن-ست مرتکب هر جُرمی بشود» (امام حسن مجتبی"ع"). هر قدر کسی به خدا نزدیکتر باشد، بیشتر از خدا شرم کرده وَ آدمیت او از کمال بیشتری برخوردار میشود ...
************
مولانا مولوی :
گر در طلب لقمه نانی،
نانی /
گر در طلب گوهر کانی،
کانی /
این نکته رمز اگر بدانی،
دانی /
هر چیز که اندر پی آنی،
آنی ...
*************************
« امام خمینی» :
همه باید نظر خودشان را بدهند /
و هیچ کدام هم برایشان حتی جایز نیست که یک چیزی را بفهمند و نگویند. /
باید وقتی می فهمند، اظهار کنند. /
این موافق هر که باشد ، باشد ، مخالف هرکه هم باشد ، باشد. /
( صحیفه امام،ج13،ص102)
ادامه...
جهت مراجعه به مرجع
متن،
یا عنوان
اصلی،
به پیوند فوق اشاره
کنید
سرویس سبکزندگی فردا؛ حجتالاسلام محمدرضا زائری:
در همایشی که چندی پیش برای
موضوع افزایش جمعیت برگزار شده بود کسی از من که سخنران اصلی بودم پرسید: شما چند
فرزند دارید؟ وقتی پاسخ دادم: «دو تا» گفت: چرا؟ و تعجب میکرد که چگونه خودم
دیگران را به فرزندآوری ترغیب میکنم و دو فرزند را بسیار کم میدانم.
او گمان میکرد از پاسخ صریح پرهیز خواهم کرد و با تعارف و توجیه از کنار چرای او
خواهم گذشت ولی من بدون ملاحظه و با صدای بلند گفتم : «ما خر شدیم و سرمان کلاه رفت!
شما مراقب باشید سرتان کلاه نرود!»
امروز که از مرز چهل سالگی گذشتهام و میبینم تنهایی و سکوت خانه چگونه برای زن و
مرد میانسال عذابآور است، امروز که پا به میانسالی گذاشتهام و حس میکنم که
تنهایی خود بچهها چقدر فضای روابط عاطفی درون خانواده کم جمعیت را دچار مشکل میکند،
امروز که در تحلیل آسیبهای اجتماعی و مسائلی مانند حجاب دریافتهام که یکی از
عوامل اصلی این گونه مشکلات، کاهش جمعیت است.
و این خود البته بحث مفصلی میخواهد تا نشان دهیم که بر خلاف ذهنیت رایج ، پدیدهای
چون بدحجابی بیش از آن که معلول شبکههای ماهوارهای باشد ناشی از عوامل پنهانی چون
خانوادههای خلوت و کم جمعیت است.
خانوادههای خلوت آسیبهای گوناگون و آفتهای متنوعی را در پی دارد که هم در ابعاد
فردی و هم در ابعاد اجتماعی زندگی را دچار اختلال خواهد ساخت و هنوز بسیاری از این
آثار و نتایج به وضوح در جامعه آشکار نشده است.
کلاهی که بر سر ما رفت این بود که گمان میکردیم با تعداد کم فرزندان تربیت و آموزش
آنان بهتر محقق میشود در حالی که در عمل دیدیم بر عکس است و اتفاقا در خانوادههای
پرجمعیتتر ساز و کار پرورش و تربیت سزاوار فراهمتر است.
کلاهی که بر سر ما رفت این بود که فریب تبلیغات رسانهای را خوردیم و گمان داشتیم
تعداد کم فرزندان محیط مناسبتری برای رشد اخلاقی و اجتماعی آنان فراهم میکند در
حالی که با گذشت زمان دیدیم که دقیقا تکامل اخلاقی و تربیت دینی با خانوادههای
شلوغتر بهتر محقق میشود.
کلاهی که بر سر ما رفت این بود که تصور کردیم حداقل از نظر ظاهری و مادی با فرزند
کمتر ، زندگی بهتری خواهیم داشت و خانواده کم جمعیت با شاخصهای اقتصادی رفاه نسبی
را تجربه خواهد کرد، در حالی که حتى از همین نظر هم کامیاب نبودیم.
حالا وقتی به دور و بر خود نگاه میکنیم میبینیم که زن و شوهر با هم جان کندهایم
و بیست سی سال عمر جوانی خود را صرف هزینه مدرسه غیر انتفاعی و خورد و خوراک و
پوشاک یکی دو فرزند پرتوقع و مدعی کردهایم که نه قدردان جان کندن والدین خودند و
نه مهارت زندگی طبیعی و متعادل را کسب کردهاند.
نسلی که نه شیرینی بازیهای کودکانه با خواهر و برادر را چشیده و نه لذت داشتن خاله
و عمه و دایی و عمو را تجربه خواهد کرد.
خدا ببخشد همه باعث و بانیهای این مصیبت و فاجعه بزرگ را که ابعاد دردناکش هنوز به
شکل کامل به چشم نمیآید. خدا ببخشد همه وزرا و معاونان وزرا و رؤسای سازمانها و
مسوولان مراکزی که مانند صدا و سیما در طول دهههای گذشته در این ساز دمیدند و چنین
کلاهی بر سر نسل ما گذاشتند!